Ostoja warmińska
Ostoja warmińska - obszar specjalnej ochrony ptaków (Dyrektywa ptasia), leży w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego i ciągnie się pasem długości ok. 115km i szerokości 10-20 km, na wschodzie sięga do jeziora Oświn, na zachodzie do rzeki Gołubem, od północy graniczy z Obwodem Kalingradzkim, część środkowa i wschodnia leży na Nizinie Staropruskiej obejmując Równinę Sępopolską i Wzniesienia Górowskie. Ponad połowa obszaru jest położona na Równinie Sępopolskiej. Zajmuje powierzchnię 1453,42 km². Teren ostoi pokrywają lasy, łąki, pastwiska i grunty orne. Celem dla którego powstała ostoja jest ochrona bociana białego. Występują tutaj także 93 gatunki ptaków waloryzujące obszar Natura 2000. Za najcenniejsze walory awifaunistyczne ostoi warmińskiej uznaje się: najliczniejszą w Polsce populację bociana białego ( w liczbie ok. 1000 par), orlika krzykliwego, żurawia, gadożera, łabędzia krzykliwego, bąka, bociana czarnego, gągoła, bielika, błotniaka łąkowego, puchacza, zielonki, dzięcioła białogrzbietego, wąsatki, orlika grubodziobego, podgorzałki, gęgawy, kani rudej, kani czarnej, rybołowa, kropiatki, puszczyka uralskiego, włochatki, kulika wielkiego, rybitwy białoskrzydłej, dzięcioła trójpalczastego i białoszyjego, zausznika, rycyka, dudka, derkacza, przepiórki i gąsiorka. Na terenie ostoi występują także siedliska (wymienione w Załączniku I Dyrektywy Rady): niżowe i górskie świeże łąki użytkowane ekstensywnie; starorzecza i naturalne eutroficzne zbiorniki wodne ze zbiorowiskami z Nympheion, Potamion; naturalne, dystroficzne zbiorniki wodne, torfowiska wysokie z roślinnością torfotwórczą i torfowiska przejściowe i trzęsawiska; grąd subatlantycki, środkowoeuropejski i subkontynentalny; bory i lasy bagienne; łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe; łęgowe lasy dębowo-wiązowo-jesionowe.
Głównymi zagrożeniami dla obszaru ostoi warmińskiej jest zaniechanie ekstensywnego rolnictwa i rolniczego użytkowania ziemi, rozwój intensywnego rolnictwa. Powoduje to sukcesję roślinności i zanikanie miejsc żerowania bociana białego, utratę siedlisk i powstanie monokultur na dużej powierzchni. Inne zagrożenia to zalesianie prowadzone przez Lasy Państwowe, zręby zupełne, osuszanie terenów mokradeł i lasów bagiennych.
Ostoja warmińska jest ciekawa pod względem turystycznym, głównymi atrakcjami są: zamek biskupów warmińskich w Lidzbarku Warmińskim, zamek gotycki w Barchanach oraz zamek krzyżacki w Węgorzewie. Znajduje się tutaj także wiele szlaków pieszych i rowerowych.
Źródła:
http://ine.eko.org.pl/index_areas.php?rek=472
http://ochronabociana.pl/obszar-realizacji-projektu
http://bip.gdos.gov.pl/doc/ftp/2013/folder_life.pdf
