Suseł Perełkowany

Suseł perełkowany Spermophilus suslicus to gatunek należący do rodziny wiewiórkowatych, rzędu gryzonie.

Długość jego ciała wynosi 18-23 cm, masa ciała 170-370g. Wyróżnia się krótszym i mniej puszystym ogonem niż u wiewiórek nadrzewnych, małymi uszami, dużymi oczami i mocnymi nogami. Na grzbiecie i bokach ciała sierść ma kolor szaro-żółtawy, ozdobiona białymi plamkami, spód ciała jest szaro-rudy lub żółtawy, na podgardle i piersi biała plama. W roku występuje tylko jeden miot, a w nim rodzi się od 2 do 11 młodych (ciąża trwa 25-26 dni). Sen zimowy rozpoczyna się, gdy temperatura otoczenia spada do 10 ºC (wrzesień/październik), hibernacja trwa do pół roku (samce budzą się w połowie marca, samice na początku kwietnia). Żyją w samodzielnie wykopanych przez siebie norach. Buduje nory z pionowym korytarzem (60-150cm) i z ukośnymi korytarzami. Dorosły suseł zajmuje 2-4 nory.

Żyją w koloniach zwartych lub śródpolnych. Kolonie zwarte występują na pastwiskach i nieużytkach o powierzchni kilku lub kilkudziesięciu hektarów. Kolonie śródpolne występują na nie zaoranych skrawkach pól, poboczach szos i dróg, uprawach rolnych, niewielkich ugorach i na drogach polnych.
W Polsce granica ich naturalnego zasięgu ciągnie się przez obszar województwa lubelskiego w południowo-wschodniej części. Występują także w Ukrainie, Mołdawii, Rosji (wzdłuż Wołgi) i Białorusi.
Susły perełkowane żywią się wszystkimi zielonymi częściami roślin (bulwy, kwiaty, owoce, nasiona, cebule, kłącza), pokarmem zwierzęcym (jaja ptaków, owady, dżdżownice, jaszczurki), rzadziej ziarnem (najchętniej pszenicą i jęczmieniem).

Jest gatunkiem ginącym, objętym ochroną ścisłą, umieszczony w Czerwonej Księdze gatunków zagrożonych. Kolonia susłów została także objęta dodatkową ochroną, powołano Fundację Ochrony Susła Perełkowanego.
Wykonywane są również przez Zespół Zamoyskich Parków Krajobrazowych działania ochronne polegające na rekultywacji pastwisk, organizacja wypasu i koszeń, badania naukowe i edukacja ekologiczna.

Przyczynami drastycznego spadku populacji jest radykalna zmiana warunków siedliskowych na terenach zajmowanych przez ten gatunek (rozrost roślinności zielnej, zarastanie terenu przez krzewy, mało urodzajne gleby), rozwój gospodarczy powodujący spadek liczby ugorów i pastwisk, a także zmiany w prowadzeniu gospodarki rolnej. Wzrost i spadek liczebności w okresie rozrodczym zależy w dużej mierze od pogody. Niekorzystna pogoda taka jak długotrwały deszcz, śnieg i niska temperatura powodują zmniejszenie aktywności zwierząt, zmniejszenie ilości spożywanego przez nich pokarmu (resorpcja embrionów i zmniejszenie się liczby młodych w miocie) i rzadsze kontakty samic z samcami. Drapieżnictwo lisów również niekorzystnie wpływa na populację tego gatunku.

Ciekawostki:
Suseł potrafi wydawać głośne gwizdy, a ich gama jest dość bogata.

Źródła:
http://susel-perelkowany.zwierzeta.ekologia.pl/
http://www.swidnik.pl/sport-i-turystyka/susel-perelkowany
http://www.siedliska.rdos.lublin.pl/susel_perelkowany_p_1135.html