Przylaszczka
Przylaszczka Hepatica Mill. należy do rodziny jaskrowatych. Jest to dość rozpowszechniony gatunek rosnący w żyznych lasach w Polsce jak i na terenie Europy i na Dalekim Wschodzie. Rośnie w lasach i zaroślach, najlepiej na podłożu wapiennym lub obojętnym. Roślina osiąga wysokość około 15-20cm. Kwitnie wczesną wiosną, wypuszczając na początku kwiaty a następnie liście. Kwiaty przybierają barwę niebiesko – fioletową, rzadziej różową lub białą. Kwiat na noc oraz w deszczowe dni zamyka się. Liście tworzą rozetę i im starsze kłącze tym jest ona większa i wypuszcza więcej kwiatów, nawet do 20. Kwiaty przylaszczki wydzielają delikatny zapach, który zwabia owady muchowate, pszczoły, chrząszcze i motyle. Przyczyniają si
ę one do zapylenia rośliny. Rozmnażanie rośliny odbywa się przy pomocy mrówek, które roznoszą wytworzone przez przylaszczkę owoce lub za pomocą rozrastającego się kłącza. Młoda roślina powstała z podziału kłącza rośnie początkowo bardzo wolno.
Przylaszczka ze względu na swoje walory estetyczne jest chętnie uprawiana w przydomowych ogródkach. Nadmierne pozyskiwanie przylaszczki do domowych ogródków, kwiatów na wiosenne targi oraz liści do celów farmaceutycznych doprowadziło do zmniejszenia się liczby stanowisk tego gatunku. Dlatego też w roku 2001 przylaszczka została objęta ochroną częściową, zaś w roku 2004 już ochroną ścisłą. Dodatkową formą ochrony tych pięknych kwiatów jest szczególne dbanie o nie w rezerwatach przyrody i parkach narodowych, także wraz z buczynami, w których występuje, jest objęta ochroną w sieci Natura 2000.
|
Czy wiesz, że: Dawniej przylaszczka wykorzystywana była jako roślina lecznicza. Obecnie dzięki odkryciu jej toksycznych działań już nie jest stosowana w medycynie. |
|
Pamiętaj: Przylaszczka jest rośliną silnie trującą. Po spożyciu przylaszczki występuje zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, żołądka i jelit prowadzące do niewydolności krążeniowej, oddechowej i zapalenia nerek. Przylaszczka ma specyficzny piekący smak i dzięki temu ilość zatruć jest niewielka. Przylaszczka działa również drażniąco na skórę i powoduje zaczerwienienia, obrzęki a nawet pęcherze. Pomimo swoich trujących właściwości jest ona zjadana przez sarny oraz ślimaki. |
